Przyrządy z czasów średniowiecza

Jestem ze wsi. Nie wiadomo czemu mówią na to trójmiasto, a przecież powinno być trójwieś - mój Cewków to na pewno nie miasto, e e.
Mam traktor, dużo pola, a na nim plantacja tytoniu (nie na użytek własny). Ogólnie mam sporo sprzętu potrzebnego do życia rolnikowi oraz porządnej gospodyni. Tak się składa że duża jego część pochodzi z czasów średniowiecza (czyt. "wtedy została wynaleziona", a nie "jest taka stara"). Przedstawię Wam kilka z nich.

Cep - narzędzia rolnicze do ręcznego młócenia zboża. Znana jest również odmiana cepa używana jako broń – cep bojowy. Cep zbudowany jest z dwóch kijów, długiego zwanego dzierżakiem i krótkiego, zwykle dębowego, bijaka. Cieńsze końce dzierżaka i bijaka połączone były rzemieniem, wysuszoną skórą z węgorza lub metalowym przegubem nazywanym ósemką, gązwą lub gackiem, a na Zamojszczyźnie kapicą. W czasach współczesnych młócenie cepem zostało wyparte przez omłot mechaniczny w młocarniach. Jeden z typów młocarni zwany jest cepówką, gdzie elementem bębna młócącego jest metalowa listwa zwana cepem. Bęben młócący zwykle posiada od 6 do 10 cepów.
Specjalnie dla was zrobiłam zdjęcie moim cepom.


Maselnica (masielnica, maśniczka, maślniczka) – urządzenie do ręcznego wytwarzania masła. Do dolnej części maselnicy wlewano śmietanę, zbieraną specjalnie w tym celu z odstałego, ale słodkiego mleka. Następnie do konwi wkładano bijak, na który nakładano i wciskano w konew nadstawkę, w końcu zamykano jaszczykiem. Robienie masła polegało na unoszeniu i opuszczaniu tłuczka, aż do dna maselnicy, czyli mieszaniu śmietany, w wyniku czego dochodziło do łączenia się kulek tłuszczu i w efekcie wytworzenia grudek masła. Zbieranie się na jaszczyku drobnych grudek było sygnałem, że należy zmienić rodzaj ruchów bijakiem na krótsze. Nie mógł on teraz mieszać maślanki, bo doprowadzało to do rozbijania utworzonych już grudek masła, lecz powinien ograniczyć się tylko do uderzania w powierzchnię płynu, by w ten sposób zbijać drobne grudki w większe bryły. Końcowym etapem tworzenia masła było wybieranie bryłek przy pomocy drewnianej łyżki i łączenie ich w całość. Bryłę tę należało jeszcze przez pewien czas wyrobić – zanurzoną w zimnej wodzie ugniatać łyżką w celu wyciśnięcia resztek maślanki uwięzionej w maśle – i ostatecznie uformować osełkę.


Pług - narzędzie uprawowe do wykonywania orki. Pług składa się z jednego lub kilku korpusów płużnych. Każdy korpus płużny posiada lemiesz, który odcina pas roli (skibę) od calizny, odkładnicę, odwracającą i wrzucającą odciętą skibę w bruzdę wykonaną przez poprzedni korpus płużny.

Średniowieczny pług

Pług współczesny


Żuraw studzienny – rodzaj dźwignicy, umożliwiającej wydobywanie wody ze studni. To drewniany czerpak wody, w późniejszym okresie zastąpiony kołowrotem.



Brona - narzędzie uprawowe do spulchniania i rozdrabniania roli(bronowania). Stosowane najczęściej po orce do rozdrabniania roli, lub po zasiewie, w celu przykrycia materiału siewnego cienką warstwą rozdrobnionej gleby. Stosowane jest także do usuwania kłączy i rozłogów chwastów, jako jedna z metod zwalczania chwastów. Napędzane (ciągnięte) przy pomocy ciągnika lub konia.

Muzyka popularna

Najważniejszym gatunkiem muzycznym w epoce średniowiecza były śpiewy religijne związane z panującą religią - chrześcijaństwem, które z czasem nazwano chorałem gregoriańskim. Wywodził się on z wokalnej żydowskiej muzyki rytualnej, którą cechowała jednogłosowość oraz duża ilość melizmatów. Było to naturalne, gdyż chrześcijaństwo wywodziło się z religii żydowskiej i razem z pierwotną liturgią zaczerpnięto wiele melodii. Oprócz chorału gregoriańskiego reprezentującego muzykę religijną, w średniowieczu rozwijała się też muzyka świecka. Można podzielić ją na twórczość ludową, dworską, wojskową, myśliwską, miejską, a także instrumentalną i wielogłosową.

 Myślę, że to, czego współczesny człowiek poszukuje w muzyce średniowiecznej to przede wszystkim wyciszenie. Można je znaleźć najłatwiej w muzyce chorałowej - zarówno w pierwotnej jej postaci, jak i we współczesnych jej aranżacjach obecnych w muzyce New Age lub Sacral Pop, w której miesza się ona ze współczesnym, najczęściej elektronicznym, instrumentarium. To właśnie ta muzyka pozwala człowiekowi zapomnieć o towarzyszącym mu na każdym kroku stresie, zatopić się we własnych myślach, w pewnym sensie "wstrzymać czas". Jednak tym, czego człowiek poszukuje w muzyce średniowiecznej może być też po prostu rozrywka - przecież wiele utworów muzyki pop, czy rock, nawiązuje, często w niedostrzegalny sposób, do muzyki świeckiej tworzonej w średniowieczu. Taka muzyka pomaga odpocząć od codziennej gonitwy.

Podsumowując, uważam, że muzyka średniowieczna pojawia się coraz częściej w naszej rzeczywistości przede wszystkim na swoją specyfikę brzmienia, która, zupełnie inna od tej, do której przywykły nasze uszy, kontrastuje z otaczającą nas codziennie rzeczywistością i pozwala choć na chwilę oderwać się od niej.

Zespoły odwołujące się do chorału gregoriańskiego:

Era – projekt muzyczny francuskiego gitarzysty i kompozytora Erica Levi, jednego z przedstawicieli nurtu ambient/new age. Zasłynął on z pieśni wykonywanych w sztucznym języku zbliżonym do łaciny. Utwory są adaptacjami średniowiecznych pieśni katarów. Inspiracje kataryzmem można zauważyć także na okładkach płyt projektu oraz na nagrobku w teledysku do piosenki Ameno.

Adiemus projekt muzyczny tworzący w nurcie New Age, założony przez walijskiego kompozytora Karla Jenkinsa początkowo wraz z Miriam Stockley, zaś później z fińskim ensemble wokalnym znanym jako The Finnish Singers of Adiemus. Ideą projektu Adiemus jest połączenie muzyki etnicznej (z naciskiem na sekcje perkusyjne) z tradycją europejskiej muzyki poważnej.

Amaryllis to wyjątkowa grupa. Choć to określenie jest wyświechtane, w przypadku tego poznańskiego zespołu jest to w pełni uzasadnione, a to z tej racji, że wszystkie utwory grupa wykonuje po łacinie. Poznaniakom udało się połączyć muzykę rockową z klimatem średniowiecza poprzez m.in. wykorzystanie takich instrumentów z epoki jak lutnia, teorba czy zaaranżowanie chorałów.

Źródła: 

http://wnas.pl/artykuly/2572-amaryllis-jedyny-zespol-rockowy-spiewajacy-po-lacinie

http://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Strona_g%C5%82%C3%B3wna

Gry inspirowane średniowieczem

Coraz większym zainteresowanie graczy cieszą się gry o tematyce średniowiecznej oraz jest to idealne nawiązanie do średniowiecza, dlatego przedstawię kilka z nich.

Disciples – seria strategicznych gier turowych w konwencji dark fantasy wydanych przez firmę Strategy First. Gra toczy się w magicznym świecie Nevendaaru, który powoli pochłania wojna między występującymi tam rasami. Seria wyróżnia się oryginalnym podejściem co do sposobu prowadzenia bitew - jednostki nie poruszają się po polu walki.

Europa Universalis – komputerowa strategiczna gra czasu rzeczywistego osadzona w realiach epoki nowożytnej, wyprodukowana przez szwedzkie studio Paradox Entertainment i wydana na świecie przez Strategy First. Światowa premiera gry na platformę Microsoft Windows odbyła się 22 lutego 2001 roku. W 2002 roku została wydana jej kontynuacja, Europa Universalis II, w 2007 – Europa Universalis III, a w 2013 – Europa Universalis IV. W Europie Universalis gracz kieruje jednym z kilku państw europejskich. Jego zadaniem jest doprowadzenie własnego kraju do potęgi gospodarczej i militarnej, co osiągalne jest poprzez prowadzenie wojen, dyplomację, kolonizację orazhandel. Inspiracją dla twórców była gra planszowa o tym samym tytule.

Wiedźmin –komputerowa fabularna gra akcji osadzona w świecie wiedźmina autorstwa Andrzeja Sapkowskiego, wyprodukowana przez polskie studio CD Projekt RED i wydana przez Atari. Jej premiera odbyła się 26 października 2007 roku na platformie Microsoft Windows, natomiast w kwietniu 2012 roku ukazała się jej wersja na komputery z systemem OS X. W Wiedźminie gracz wciela się w głównego bohatera uniwersum Sapkowskiego, wiedźmina Geralta z Rivii. Akcja gry toczy się po wydarzeniach z Sagi o wiedźminie, gdy ocalały Geralt, popadłszy w amnezję, uczy się na nowo swojego zawodu. Gracz odzyskuje doświadczenie utracone przez głównego bohatera poprzez walkę z wrogimi ludźmi i bestiami. W międzyczasie stawiane są przed nim wybory moralne wpływające na losy świata gry. Komputerowy Wiedźmin odzwierciedla mroczny świat uniwersum, jakkolwiek fabuła nie uzyskała oficjalnego wsparcia Sapkowskiego.

Twierdza - osadzona w realiach średniowiecznej Europy strategia stanowiąca oryginalne połączenie symulatora rozbudowy zamku z grą ekonomiczną, polegającą na zarządzaniu osadą. Gracz wciela się w jednego ze średniowiecznych możnowładców, którego zadaniem jest przekształcenie niewielkiej osady w potężną i dobrze ufortyfikowaną twierdzę, a następnie obrona jej przed atakami najeźdźców. Wygląd naszego zamku możemy kształtować własnoręcznie, korzystając z szerokiego wachlarza takich elementów, jak mury, wieże, mosty zwodzone czy wilcze doły. Równie ważnym elementem jest rozwój infrastruktury ekonomicznej, która zapewni nam stały dopływ surowców, a naszym poddanym jedzenie oraz pracę. Gra podzielona jest na dwie zasadnicze części: ekonomiczną, w której najważniejszym elementem jest rozbudowa osady, oraz militarną, gdzie podczas epickich potyczek bronimy swego zamczyska bądź przeprowadzamy oblężenie twierdzy przeciwnika. Uzupełnienie gry stanowi tryb wieloosobowy, przeznaczony dla max. 8 graczy.

Citadels -strategia czasu rzeczywistego, która opowiada na nowo legendę o Królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu, walczących z armią Morgany i Mordreda. Każdej ze stron konfliktu poświęcono odrębną kampanię. Rozgrywka skupia się budowie i obronie zamków, zarządzaniu ekonomią królestwa oraz dowodzeniu wojskiem. Twórcy przygotowali kilka dodatkowych trybów zabawy (w tym rywalizację i kooperację). 

Darklands - to nietypowa jak na swój gatunek gra RPG firmy MicroProse, która zamiast przenosić nas do fantastycznej krainy, pozwala zagłębić się w realia piętnastowiecznych Niemiec, wraz ze wszystkimi charakterystycznymi dla tego okresu wydarzeniami: wzrastającą rolą Kościoła katolickiego, szerzącą chaos wśród zwykłych mieszkańców inkwizycją papieską czy przewrotami na królewskich dworach.

Źródło: http://www.gry-online.pl/encyklopedia-gier.asp?TEM=80&STR=4

Literatura nawiązująca do średniowiecza

Dzisiejszym tematem są utwory literackie nawiązujące do średniowiecza. Oto niektóre z nich.

Polowanie na czarownice
W okresie od XIV do XVIII wieku polowania na czarownice w Europie i Ameryce Północnej pochłonęły dziesiątki tysięcy ofiar z czego przytłaczającą większość stanowiły kobiety. W swoje książce Robert Thurston przedstawia przebieg polowań na czarownice oraz czynniki społeczne i psychologiczne, które je wywołały. Jest ona znakomitym zwięzłym podsumowaniem stanu badań nad historią prześladowań za czary i stanowi doskonałe wprowadzenie do tematu. 



Hobbit, czyli tam i z powrotem 
Arcydzieło literatury fantasy. Powieść autorstwa J.R.R. Tolkiena, wydana w 1937 roku. Baśniowy, przemyślany w najdrobniejszych szczegółach fantastyczny świat oraz barwne postaci i ich wspaniałe przygody. Bohaterem jest tytułowy hobbit, „istota większa od liliputa, mniejsza jednak od krasnala”, pełen życzliwości dla świata, dobroci, nieskory do męstwa, a przecież odważny, poczciwy, a przecież sprytny. Autor szuka w swej powieści odpowiedzi na podstawowe pytania o źródła dobra i zła. To także wstęp i zaproszenie do najgłośniejszego dzieła Tolkiena Władcy Pierścieni. W 2012 roku ukazała się filmowa adaptacja książki w reżyserii Petera Jacksona. 


Władca Pierścieni
Niełatwo powiedzieć, na czym polega tajemnica uroku wywieranego przez „Władcę Pierścieni”. Miał niewątpliwie rację C.S Lewis, pisząc: „Dla nas, żyjących w paskudnym, zmaterializowanym i pozbawionym romantyzmu świecie możliwość powrotu dzięki tej książce do czasów heroicznych przygód, barwnych, przepysznych i wręcz bezwstydnie pięknych opowieści jest czymś niezwykle ważnym”. 
Równie istotna jest przyjemność, jaką Czytelnik czerpie z odkrywania złożonego, ale logicznie skonstruowanego uniwersum tej opowieści. Umożliwiają to dołączone do książki mapy oraz obszerne dodatki. 

 Powieść składa się z sześciu części:

Wydane w tomie I – Drużyna Pierścienia 

1. Powrót Cienia 
2. Drużyna Pierścienia 

Wydane w tomie II – Dwie wieże 

1. Zdrada Isengardu
2. Podróż do Mordoru

Wydane w tomie III – Powrót króla 

1. Wojna o Pierścień 

       2.Powrót króla   

Saga o wiedźminie 

Cykl książkowy autorstwa Andrzeja Sapkowskiego o dziejach wiedźmina Geralta z Rivii, będący kontynuacją wcześniejszych zbiorów opowiadań tegoż autora: Ostatnie życzenie (z których część wydano wcześniej w tomie Wiedźmin) oraz Miecz przeznaczenia. W skład sagi wchodzą: Krew elfów, Czas pogardy, Chrzest ognia, Wieża Jaskółki, Pani Jeziora.

Filary Ziemi 

Monumentalna saga historyczna. Jej akcja rozpoczyna się na początku XII wieku w Anglii nękanej wojnami domowymi, konfliktami na tle religijnym, głodem, walkami o sukcesję na angielskim tronie. Fabuła książki, będącej także opowieścią o niezwykłej miłości, rozgrywa się wokół trwającej blisko czterdzieści lat budowy wielkiej katedry Kingsbridge. Walka o władzę, intrygi, seks, mroczne tajemnice, w połączeniu z błyskotliwą mieszanką ludzkich emocji - miłości i nienawiści, lojalności i zdrady, nadziei i desperacji - oraz galerią niezapomnianych postaci, takich jak Aliena, piękna, odważna córka hrabiego Bartholomew, Jack Cherbourg, budowniczy katedry, i ich zaprzysięgły wróg, znienawidzony, podstępny lord William Hamleigh, tworzą porywającą opowieść, która wciągnie każdego czytelnika.

Imię Róży

Listopad 1327 roku. Do znamienitego opactwa benedyktynów w północnych Włoszech przybywa uczony franciszkanin, Wilhelm z Baskerville, któremu towarzyszy uczeń i sekretarz, nowicjusz Adso z Melku. W klasztorze panuje ponury nastrój. Opat zwraca się do Wilhelma z prośbą o pomoc w rozwikłaniu zagadki tajemniczej śmierci jednego z mnichów. Sprawa jest nagląca, gdyż za kilka dni w opactwie ma się odbyć ważna debata teologiczna, w której wezmą udział dostojnicy kościelni, z wielkim inkwizytorem Bernardem Gui na czele. Tymczasem dochodzi do kolejnych morderstw. Przenikliwy Anglik orientuje się, że wyjaśnienia mrocznego sekretu należy szukać w klasztornej bibliotece. Bogaty księgozbiór, w którym nie brak dzieł uważanych za niebezpieczne, mieści się w salach tworzących labirynt. Intruz może tam łatwo zabłądzić, a nawet - jak krążą słuchy - postradać zmysły. Powieść ukazała się po raz pierwszy w 1980 roku. Jej sukces czytelniczy był wielkim zaskoczeniem dla teoretyków i krytyków literatury. Dziś Imię róży zalicza się powszechnie do arcydzieł XX wieku.

Miriam

Młoda Żydówka, kradnąca do tej pory sakiewki i serca na ulicach kujawskich miast, od miesiąca ukrywa się w benedyktyńskim szpitalu w Kruszwicy. Przebrana za mnicha, usiłuje zmylić ścigających ją wrogów. Niestety, za sprawą zagadkowej postaci, jej sekret wychodzi na jaw. Miriam czuje, że grunt ucieka spod jej stóp. Bez wahania wodzi braciszków na pokuszenie. Opornych przekonuje, że jej głosem przemawiają anioły. Szpital staje się świadkiem dramatycznych zdarzeń, gdy w pozornie spokojne życie konwentu wkrada się tajemnica i zbrodnia, popełniona za sprawą mrocznych sił.

Kazimiera Iłłakowiczówna

Opowieść małżonki świętego Aleksego

Zostawiona sama śród nocy w oczekiwaniu,

spędziłam czas od rana na pustym bez ciebie posłaniu,

owinięta twego płaszcza rycerską purpurą

o Aleksy.

Czekałam na ciebie lat dziesięć i dwadzieścia, i trzydzieści z górą,

młoda, piękna, pachnąca - potem zimna, twarda, z zeschłą, pomarszczoną skórą.

Na wezgłowiu mym pozostał pas i płaszcz twój purpurowy zwinięty

o Aleksy.

Wysyłałam po ciebie sługi i wysyłałam po ciebie okręty...

...Nie przywiedziono cię...Lecz wieść głosiła, żeś święty...

I zagasła mi twoja twarz, i tysiączne miałeś dla mnie lica

o Aleksy.

Ja - miłująca cię, ja - ślubowana ci oblubienica...

Lecz tyś odszedł...Stopy bose, sakwy, kij i włosiennica,

I mrowie robactwa, i dokoła twarze plugawe żebraków

o Aleksy.

I chwytałam się nadziei jak odlatujących ptaków,

i biegłam do wróżbitów, i szukałam na niebie znaków,

i biłam głową o mur, i wzywałam cię w imię Jezu Chrysta

o Aleksy.

Zamieszkał w dwudziestym roku stwór, płaz, zjawa nieczysta

w komorze zimnej u bramy, włóczęga obmierzły jak glista,

jeden z gadów, dla których opuściłeś mnie - z rodu królewską

o Aleksy.

Sypiał na kawałku drewna drugą przykryty deską,

by za odpadki z kuchni, za drwiny, za rany nieopatrzone wysłużyć koronę niebieską.

I tak mieszkał lat dziesięć i więcej, aż śmiertelnie wreszcie zachorzał

o Aleksy.

Zbudzono mnie nad ranem, bo zdawało się, że ze wszech stron pożar

ogarnął Rzym; coś się tłukło po powietrzu jak orzeł

dzwony biły i latały światła, i ludzie wylegli z domów

o Aleksy.

Ruszyły zewsząd procesje z lasem gromnic i feretronów,

papież z cesarzem wyszli na bruk śród modlitw i bicia dzwonów

i wszystkie ulice poczęły iść jak nagle zbudzone rzeki

o Aleksy.

A gdym się ocknęła ze strachu i przetarłam zdumione powieki,

tom ujrzała i posłyszała, że zbliżał się grom, zrazu daleki,

śpiew, jęk, bełkotanie bębnów, mieczów szczęk o kolczugi

o Aleksy.

Już są...już tutaj doszli, już popadały w proch sługi,

już znikli w bramie - papież pierwszy, a cesarz drugi,

już dziedziniec pełen świty mocarzów, gdy oni w komorze

o Aleksy.

Zbiegłam w dół...Klęczą... płacz... migotanie świec... I w pokorze

modlący się owi dwaj... I żebrak umarły - o Boże! -

i teść mój, i świekra4 leżący krzyżem tuż przy barłogu

o Aleksy.

I spytał się Ojciec Święty: "Kto zacz, kto oddał Bogu

w tym domu czystą swą duszę?" - I nie ozwał się nikt. U progu

byłam wówczas już i ujrzałam na ciele umarłego stojące rzędem anioły

o Aleksy.

Milczenie... A w ręku trup trzymał kartę, ukrytą na poły,

więc sięgną po nią cesarz, lecz cofnął się wnet, jakby goły

miecz ujrzał, i papież tknąć jej nie mógł ni żaden z księży

o Aleksy.

Tedy teść mój jął próbować, czyli zwoju sam nie dosięże,

jako gospodarz trupa... I już strach w ich sercach się lęże,

bo i świekra pergaminu nie mogła z dłoni zimnego wziąć trupa

o Aleksy.

Przeleciał szept po obecnych, od ciury aż do biskupa

zbledli wszyscy... Lecz jam ujrzała światła snop na kształt słupa,

który wołał mnie po imieniu twoim umiłowanym głosem

o Aleksy.

Więc przeszłam pośród klęczących, zakrywszy oblicze włosem,

i poznałam cię, jakeś leżał obdarty, sczerniały i bosy,

i wzięłam twoim pismem kreśloną z twej ręki kartę

o Aleksy.

Przeczytałam im dziesięćkroć imię twe, po wieczność niestarte,

całowałam ręce twoje, oczy twe szeroko otwarte...

...Ojciec twój, matka twoja legli na twym ciele płaczący

o Aleksy.

Oto papież z cesarzem sławią cię ponad tysiące,

oto ciżby wokoło klęczące, oto dzwony w niebo bijące,

chorągwie - w pokłonach, monstrancje idą ku tobie ze wszystkich kościołów

o Aleksy.

Jako rybak mądry wyszedłeś wczesnym rankiem z siecią na połów;

powróciłeś z chwałą w twej sieci, w chórze aniołów...

...Lecz moje serce - rozdarte, rozdarte, ciężkie, ciężkie jak ołów,

o Aleksy, Aleksy, Aleksy! 

Źródło: http://lubimyczytac.pl

Subkultura gotycka

Początki subkultury gotyckiej to przełom lat 70. i 80. XX wieku. Jednym z czynników, które spowodowały jej rozwój to specyficzna muzyka – folk rock, muzyka industrialna, death rock, a później także gothic rock. 

Subkultura gotycka jest wewnętrznie niejednorodna, ma jednak pewne cechy, które pozwalają na rozpoznanie członków subkultury:

- czarny strój nawiązujący do stylistyki XIX-wiecznej (arystokracja) – czyli w przypadku kobiet są to czarne gorsety, długie suknie, woalki itp., ale także bardzo nowoczesne stylizacje z wykorzystaniem np. czarnego, błyszczącego lateksu,

- makijaż podkreślający bladość cery, a jednocześnie zaznaczający oczy (na kolor czarny) – podobnie jak w przypadku subkultury emo,

- często wysokie, skórzane i wiązane buty,

- słuchanie gotyckiego rocka, czyli takich zespołów jak np. Nightwish, ale także innych gatunków muzycznych m.in. muzyki folk, elektronicznej, metalowej itp.

- nawiązywanie do epoki romantycznej w nowoczesnym wydaniu,

- zainteresowanie okultyzmem,

- fascynacja tajemniczością, niezwykłością,

- skłonność do refleksji, fascynacja literaturą (dziewiętnastowieczny autor Edgar Allan Poe to swego rodzaju twórca literatury gotyckiej), poezją, sztuką (z zakresu interesujących gotów tematów związanych z tajemniczością, nocą, sferą ducha itp.),

- zainteresowanie mitologią (słowiańską i nordycką), nieraz także połączone z chrześcijaństwem,

Turnieje rycerskie współcześnie

Turnieje rycerskie były ważnym elementem średniowiecznej i renesansowej kultury rycerskiej i dworskiej, wykształciły się w ramach ewolucji kultury rycerskiej. Turnieje były formą zawodów i sprawdzania umiejętności rycerza. Polegały na prowadzeniu walki według ściśle określonych zasad, a rozgrywane były często na dworach królewskich i książęcych. 
W dzisiejszych czasach wielu fanatyków średniowiecza, którzy uwielbiają przenosić się w odległe czasy organizuje rekonstrukcje walk oraz turniejów rycerskich. 

Konny Turniej Rycerski w Gniewie 

Turniej Rycerski w Golubiu-Dobrzyniu

Rekonstrukcja bitwy pod Grunwaldem

Filmy o tematyce średniowiecznej

Dzisiejsza notka jest poświęcona filmom inspirowanym średniowieczem, dlatego przedstawię kilka z nich.


Tristan i Izolda jest to film produkcji niemiecko-brytyjsko-amerykańskiej w reżyserii Kevina Reynoldsa z roku 2006. Filmowa wersja legendy o wielkiej i tragicznej miłości Tristana i Izoldy. Akcja toczy się na Wyspach Brytyjskich w ciemnych wiekach. Bohaterem opowieści jest pewien rycerz, który wygrywa dla swojego króla rękę córki władcy ościennego państwa. Ten związek przypieczętować ma pokój między królestwami. Pomiędzy księżniczką (Izolda) a wojownikiem (Tristan) rodzi się miłość, a ich namiętne uczucie doprowadza do tragicznych konsekwencji.

Polowanie na czarownice to amerykański dramat fantasy w reżyserii Dominica Seny z 2011 roku. W rolach głównych wystąpili Nicolas Cage i Ron Perlman. Zdjęcia do filmu rozpoczęły się w listopadzie 2008 roku, a kręcony był w Austrii, na Węgrzech i w Chorwacji. Akcja filmu rozgrywa się w XIV wieku. Po walkach w krucjatach dwaj krzyżowcy, Behmen (Nicolas Cage) i Felson (Ron Perlman) powracają do rodzinnej wioski. Ich oczom ukazuje się miejsce pełne zgliszcz oraz wyniszczone przez epidemię dżumy. Kościół winą za całe zło obarcza czarownicę (Claire Foy), rozkazując rycerzom przetransportowanie winnej do odległego opactwa, gdzie zostanie ukarana za swe czyny.

Joanna D'Arc - francuski film fabularny z 1999 będący ekranizacją losów Joanny d'Arc. Reżyserii filmu podjął się Luc Besson, a tytułową rolę zagrała Milla Jovovich. XV wiek. Nastoletnia Joanna doznaje objawienia, w którym św. Katarzyna powierza jej misję ratowania Francji. Dziewczyna udaje się do Chinon, gdzie spotyka się z Karolem VII. Zbiera wojska i walczy w imię wolności ojczyzny. Jednak po zdobyciu Orleanu zostaje zdradzona i przekazana Anglikom.

Robin Hood – amerykańsko-brytyjski kostiumowy dramat przygodowy z 2010 roku w reżyserii Ridleya Scotta. Film o przygodach legendarnego, średniowiecznego bohatera Robin Hooda z lasu Sherwood. Scenariusz filmu przedstawia wydarzenia poprzedzające okres opisywany w powszechnie znanej legendzie i wyjaśnia zarówno pochodzenie Robina, jak i przyczyny banicji. Twórcy przesunęli nieco czasowo postać Robin Hooda w stosunku do standardowej legendy – w filmie Ryszard Lwie Serce nie żyje już w momencie rozpoczęcia akcji. 

Imię róży– film fabularny z 1986 roku w reż. Jeana-Jacques'a Annauda. Film powstał na podstawie książki Umberta Eco Imię róży. Scenariusz jest dziełem zbiorowym, napisali go: Andrew Birkin, Gérard Brach,Howard Franklin, Alain Godard. Akcja filmu toczy się we Włoszech w XVIwieku. Do opactwa benedyktynów przybywa franciszkanin mnich Wilhelm z Baskerville (Sean Connery), oraz jego uczeń Adso z Melku (Christian Slater). Zostają oni poproszeni przez Opata o rozwikłanie tajemniczej zagadki związanej ze śmiercią zakonnika. W czasie ich pobytu zostają znalezione kolejne zwłoki.  

Informacje zaczerpnięte z http://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Strona_główna